krabben, bijten en pitsen als fysieke expressie van zelf beoordeling

ik heb altijd veel aan mijn huid gekrabt, gepitst en gebeten (gebeten op mijn lip dus). Ik krab bijvoorbeeld veel in mijn haar, de schilfertjes loskrabben, of alle onregelmatigheden aan mijn huid, alle puistjes en kortstjes krab ik vaak weg, en puistjes pits ik uit. ik heb ook lange tijd puistjes gehad op mijn huid omdat ik er zoveel aan krabte.

Wat ik heb gerealiseerd in het proces van zelf vergeving, waarin ik mij bewust werd van wat ik eigenlijk doe, van wie ik ben tegenover mezelf als mijn lichaam, is dat krabben, pitsen en bijten niet enkel een fysieke aanval is op mijn lichaam, het is de veruiterlijking/uiterlijke expressie van mijn innerlijke zelf beoordeling in en als mijn gedachten, waarin ik mijn uiterlijke expressie continu aan het beoordelen ben, door mezelf te zien in en als afscheiding van mezelf, zogezegd door de ogen van andere mensen, als hoe zij mij zouden beoordelen. En dat is een aanval op mezelf binnenin mezelf, omdat ik mezelf niet gewoon aanvaard als hoe/wie ik ben hier als zelf expressie. ik limiteer mezelf, zet mezelf in een gevangenis, door mezelf te beoordelen.

En dat is hoe ik mij altijd al ervaren heb, alsof ik in een gevangenis zit, gevangen in mijn gedachten, in beoordelingen, als 'wat andere mensen (zogezegd) van mij denken/vinden in en als hun gedachten/beoordelingen', waardoor ik mij zeer 'gespannen' voelde rond andere mensen, vooral mensen die niet mijn familie en vrienden waren, omwille van die 'eerste indruk' die ik zou maken op mensen, als wat ik geleerd heb van mijn vader, dat het belangrijk is om 'een goede indruk te maken op mensen', waarin ik enorme angst had om afgewezen te worden, 'negatief' beoordeeld te worden.

Ik doe het eigenlijk de hele tijd, krabben aan mijn huid, op mijn hoofd voornamelijk, als een automatisme, waarin ik mij steeds weer HIER moet brengen omdat ik telkens besef dat ik weer ben 'weggedreven' in en als mijn gedachten waarin ik mezelf continu zit te beoordelen omdat waar ik over het algemeen aan denk is wat andere mensen van mij denken, en ik fantaseer bijvoorbeeld vaak dat ik vanalles zal doen/zeggen in de toekomst en dat beeld ik mij in vanuit wat ik denk dat andere mensen van mij zouden vinden. Het is een onbewuste, automatische 'gedachtenstroom' geworden in mezelf waar ik mij nooit gewaar van ben geweest omdat ik mezelf altijd maar heb aanvaard als 'het bewustzijn' als gedachten, gevoelens en emoties. Ik geloofde dat dit was wie ik 'nu eenmaal ben'.

Via het proces van zelf vergeving heb ik mezelf kunnen bevrijden/verlossen van deze illusie, van de idee dat gedachten, gevoelens en emoties is wie ik werkelijk ben, door mezelf te realiseren als het systeem dat ik eigenlijk ben, dat ik altijd geweest ben, een systeem als systematische/automatische gedachten, gedragingen en reacties. nu, wanneer ik merk dat ik aan het krabben ben, stop ik mezelf in en als het besef dat dit niet is wie ik werkelijk ben, het is het automatische systeem dat ik mezelf heb toegestaan te worden waarin alles wat ik doe letterlijk automatisch verloopt zonder enig gewaarzijn.


ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf als het fysieke lichaam te pijnigen door te krabben, te bijten en te pitsen als de uiterlijke expressie van zelf misbruik als het zelf misbruik dat ik heb toegestaan te bestaan in mezelf als zelf beoordelingen

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd de uiterlijke fysieke expressie van pitsen, bijten en krabben op mijn huid te gebruiken als een soort van 'ondersteuningspunt' waarop mijn gedachten als 'mentale zelf misbruik' als zelf beoordelingen in en als de persoonlijkheid/het ego dat ik mezelf heb toegestaan te worden, steunen, waarin ik mijn lichaam gebruik als bepaalde geautomatiseerde handelingen, om het systeem van gedachten, gevoelens en emoties in mezelf te 'triggeren' en te voeden

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd niet één en gelijk te staan met mijn fysieke lichaam, door het lichaam te gebruiken om het bewustzijnssysteem als gedachten gevoelens en emoties als energie als het ego, te voeden, waarin ik letterlijk het fysieke lichaam als een parasiet gebruik om als een energetische 'entiteit' te kunnen bestaan, alsof ik als entiteit als ego als energie beter/superieur ben aan de fysieke realiteit, die ik gebruik om mezelf als energie te voeden, als wat ik ook heb toegestaan in en als de mensheid en de menselijke realiteit waarin ik als 'de mensheid' de fysieke realiteit als de aarde als natuur en dieren en het fysieke lichaam misbruik en leegzuig als de parasiet als ego als energie die ik mezelf heb toegestaan te worden

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd te participeren in en als het misbruik van het fysieke lichaam door mezelf toe te staan te participeren in en als zelf misbruik binnenin mezelf als de energie van 'zelf misbruik' als zelf beoordelingen in en als gedachten

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd te bestaan in en als de energie van zelf misbruik in en als het geloof dat dat is wie ik werkelijk ben als mens in de menselijke realiteit, zonder te beseffen dat het maar is wie ik mezelf heb toegestaan te worden als een cumulatieve opbouwing van automatische gepreprogrameerde reacties op mijn omgeving vanaf ik geboren ben, van waaruit ik dan mijn 'identiteit' en 'persoonlijkheid' gecreerd heb, zonder mij zelfs bewust te zijn van hoe en waarom ik mezelf op deze manier gecreerd heb, door mij zomaar neer te leggen bij het geloof dat ik een persoonlijkheid ben als een houding die ik van mijn ouders heb gekopieerd, die zichzelf ook hebben toegestaan te bestaan als een persoonlijkheid

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf af te scheiden van de energie van zelf misbruik als een geautomatiseerde reactie in mezelf op automatische gedachten van zelf beoordeling, waar ik mezelf mee heb geidentificeerd

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mij te laten sturen, dirigeren en leiden en bepalen door de energie van zelf misbruik die ik heb toegestaan te bestaan in mezelf door mezelf af te scheiden van die energie en door te geloven dat het is wie ik ben, in de plaats van te beseffen dat het een automatisch, gepreprogrammeerd systeem is waar ik mijn macht aan heb afgegeven, door niet één en gelijk te staan met al wat bestaat in deze werkelijkheid

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te identificeren met 'zelf beoordelingen' in en als mijn gedachten door mezelf te hebben afgescheiden van mijn gedachten, door niet te beseffen dat gedachten, gevoelens en emoties iets zijn dat ik heb gekopieerd van mijn ouders en mijn omgeving als 'andere mensen' en dat het absoluut niet is wie ik werkelijk ben, het is letterlijk een systeem dat al ge-predestineerd was voor mijn geboorte in deze werkelijkheid, als volledig bepaald door mijn opvoeding

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd niet te beseffen dat het systeem van gedachten, gevoelens en emoties een voorspelbaar systeem is als een ontwerp waar ieder mens in geboren wordt, waarin elk mens schijnbaar 'anders' en 'verschillend' is door een verschillende 'opvoeding'/'levenservaring' te krijgen, maar de basis als gedachten, gevoelens en emoties als automatische ge-predestineerde reacties is hetzelfde voor elk mens

dus ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd te beseffen dat als ik in een andere situatie geboren zou zijn, ik dan ook compleet anders zou zijn, ik zou mezelf compleet anders ervaren, ik zou een ander persoon als 'persoonlijkheid' zijn, omdat alles wat ik van mezelf ken en ervaar, is enkel het bewustzijnssysteem als gedachten, gevoelens en emoties als wat mijn 'persoonlijkheid' als wie ik geloof dat ik ben opmaakt, zoals dat voor ieder mens het geval is, gedachten, gevoelens en emoties als reacties op 'uiterlijke' situaties en omstandigheden, met andere woorden, mijn persoonlijkheid en persoonlijkheid in het algemeen is niets dan een gevolg/resultaat van mijn omgeving, van omstandigheden en situaties die zich hebben voorgedaan in mijn leven waarop ik mezelf heb toegestaan te reageren vanuit dit voorgeprogrammeerd systeem

dus ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd te participeren in en als het ego als persoonlijkheid als gedachten, gevoelens en emoties in en als en vanuit het geloof/gevoel dat ik 'speciaal' ben, en daardoor nooit te beseffen dat ik in essentie net hetzelfde ben als elk levend wezen, en het enige dat mij schijnbaar 'verschillend' of 'speciaal' maakt is mijn 'ontwerp' waarin ik geboren ben in deze wereld, het leven dat al voorontworpen was voor mezelf, waarin ik als persoonlijkheid volledig gecreerd/bepaald zou worden door omstandigheden waarop ik vanuit een voorontworpen systeem als 'de menselijke geest' zou reageren op een voorontworpen manier, met andere woorden er is niets aan mezelf dat 'speciaal' is, speciaal is net de illusie van het ego, dat enkel bestaat in mezelf om ervoor te zorgen dat ik nooit de werkelijkheid van mezelf besef/zie

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd te geloven dat mijn 'persoonlijke ervaring' van de werkelijkheid in en als en vanuit mijn gedachten, gevoelens en emoties als 'mijn persoonlijke energetische 'signatuur'', mij speciaal maakt, in de plaats van te beseffen dat mijn zogezegde 'persoonlijke energetische signatuur' compleet voorbepaald/voorontworpen was als specifieke omstandigheden/situaties en gebeurtenissen waarop ik mezelf heb toegestaan te reageren vanuit een voorgeprogrammeerd systeem als gedachten, gevoelens en emoties



tot hier en niet verder:

ik sta mezelf niet toe mezelf uit te drukken in en als een systematisch automatisch systeem als voorgeprogrammeerde reacties als gedachten, gevoelens en emoties, want ik besef dat dit niet werkelijke zelf expressie is als wie ik werkelijk ben

ik realiseer mezelf als hier als het leven zelf, als absolute zelf expressie, als onvoorbereid, als absolute spontaniteit, als vrijheid als het moment zelf als puurheid en onvoorwaardelijkheid

ik sta mezelf niet toe te participeren in en als de gedachten van zelf beoordeling en in en als de fysieke uitdrukking van het systeem van zelf beoordeling als gedachten gevoelens en emoties als het ego

ik sta mezelf toe te staan en te bestaan en mezelf uit te drukken in en als éénheid en gelijkheid met het fysieke lichaam in en als zelf respect
want ik besef dat zelf beoordelingen als gedachten, maar woorden zijn, en woorden zijn op zich onschuldig, ik sta en besta in en als eenheid en gelijkheid met woorden als de onschuldige expressie van het leven zelf

als en wanneer ik merk dat ik mezelf beoordeel, en dat ik krab, pits of bijt aan mijn lichaam als de uiterlijke expressie van zelf misbruik als ondersteuning voor de innerlijke energie van zelf misbruik als zelf beoordeling, dan stop ik mezelf, ik adem en realiseer mezelf als hier in en als het besef dat zelf misbruik als zelf beoordeling niet is wie ik werkelijk ben

ik neem verantwoordelijkheid voor mezelf als de ervaring van mezelf in en als de werkelijkheid en ik sta op in en als complete zelf verantwoordelijkheid en ik druk mezelf uit in en als zelf verantwoordelijkheid als het besef 'ik ben HIER', 'ik ben' 'ik besta' 'ik adem' 'ik ben ademhaling'

ik sta mezelf niet toe mezelf te laten bepalen, beinvloeden en sturen door angst van beoordelingen want ik besef mijn verantwoordelijkheid tegenover het bestaan van beoordelingen als wat ik heb toegestaan te bestaan in mezelf door mezelf te hebben toegestaan te participeren in en als het systeem als gedachten, gevoelens en emoties door mezelf te hebben afgescheiden van mezelf en dus geen verantwoordelijkheid te nemen voor al wat bestaat in en als eenheid en gelijkheid

ik ben zelf directie, en ik stuur, dirigeer, leidt, begeleidt en bepaal mezelf in en als elk moment onvoorwaardelijk hier, in en als complete zelf verantwoordelijkheid