Tuesday, March 6, 2012

Sanne S. staat terecht voor kindermoord - Wat is het Leven?

"Op die maandagochtend 29 september 2008 deed Chiro-leidster Sanne S. (24) uit Kessel-Lo het ondenkbare: ze verstikte haar dochtertje met een handdoek en stopte het lichaampje in een zak. Vijf weken later vonden de andere Chiro-leiders het in het materiaalhok, waar Sanne verantwoordelijk voor was. Volgende week staat de jonge vrouw voor het hof van assisen in Leuven, op beschuldiging van kindermoord. Hoe kan een moeder haar pasgeboren kind om het leven brengen? Dat vraagt ze zichzelf ook nog altijd af, zeggen haar advocaten." (Uit het Humo Archief van 27 februari 2012)


Verder in het artikel wordt aangehaald wat de 'dokters' te zeggen hadden als zogezegd 'bewijs'/'reden'/'oorzaak'/'diagnose' uit 'onderzoek' - namelijk dat ze 'neiging tot vermijdingsgedrag' en 'autisme', een 'licht asociale persoonlijkheidsstructuur' en 'moeite om haar gevoelens te uiten' had.

Maar voor de rest bij het ondervragen van mensen die Sanne goed kennen, wordt ze beschreven als een 'lieve', 'brave' persoonlijkheid, waar niemand ooit wat gebeurd was van verwacht had, dat zij in staat zou zijn om haar kind te verstikken.

Met andere woorden, iedereen staat verwonderd, perplex en 'met de mond vol tanden', men weet niet wat te denken of zeggen want 'zo kende men Sanne niet' - wat dit uiteraard laat zien is dat niemand Sanne blijkbaar kende, behalve uiteraard de gespecialiseerde 'gedrags-dokters' (psychiaters/psychologen/therapeuten) dan die haar waarschijnlijk grondig 'ondervraagd' en 'onderzocht' hebben, en dan aan de hand van verschillende parameters, definities, theorieen, omschrijvingen en textboeken haar hebben kunnen 'vastpinnen' in en op bepaalde woorden/definities zoals 'vermijdingsgedrag', 'asociaal' en 'autistisch'.

Dit is wat we zouden noemen 'de normale gang van zaken' in onze samenleving - wanneer iemand haar kind vermoord bijvoorbeeld, of een ander vermoord in een vlaag van woede, of verkrachting, kindermisbruik pleegt of iets doet dat 'niet volgens de regels' en en dus gezien wordt als 'stout', 'fout' en 'slecht' - dan is iedereen die hen zogezegd 'het beste kenden' compleet verwonderd en 'geshockeerd' en de enigen die er dan zogezegd 'aan uit kunnen' en soelaas/houvast kunnen brengen in een situatie van verwarring en verlorenheid zijn de 'deskundigen' die aan de hand van hun 'deskundigheid' als kennis en informatie kunnen zeggen 'wat er scheelt', 'hoe de wereld in elkaar steekt' en 'waarom het gebeurde is gebeurt is' - zodat mensen zich toch nog min of meer 'opgelucht', 'verzekerd' en 'veilig' kunnen voelen want 'alles is weer onder controle', 'we kunnen onze omgeving/wereld weer rationeel omschrijven voor onszelf in onze gedachten'.

En niemand die ooit lijkt stil te staan bij het absurde van dit alles - niemand die lijkt te beseffen dat deze hele situatie, waarin blijkbaar enkel zij die allerhande kennis en informatie, theorieen, begrippen, speciale woorden en omschrijvingen, in hun hoofd hebben gepropt na een aantal jaar 'gestudeerd' te hebben, de wereld kunnen begrijpen, bevatten en 'zien' als hoe ze werkelijk is, en de rest van ons zijn blijkbaar te dom, idioot en onwetend om ook maar iets van deze wereld, van elkaar, de natuur en onszelf te bevatten.

Wij staan erbij als kippen zonder kop, zoekend naar een antwoord, zoekend naar 'de deskundige', naar 'de wetenschapper', 'de wijsgeer', 'de spirituele/religieuze leider', 'de leerkracht' en 'de ouder' die het voor ons eens allemaal zal uitleggen zodat wij weer min of meer het gevoel kunnen hebben dat ons leven 'onder controle is' - ook al is daar niets van in, aangezien alles van wat we zogezegd 'weten' over onze wereld van die wetenschappers, deskundigen, ouderen, politici en leiders komt en we het zelf dus eigenlijk totaal niet echt zelf hebben gezien vanuit en met onze eigen ogen, we vertrouwen er gewoon op dat wat die 'intellectuelen' ons verteld hebben ook echt zo is, net zoals we vroeger onze ouders en grootouders blindelings vertrouwden en geloofden in al wat ze ons vertelden want we dachten 'ze zullen het wel beter weten zeker' en 'ik ben maar een kind - ik weet toch niets'.

En het absurde ligt hem in het feit dat wij hier bestaan als levende wezens , we zijn allemaal hier, mens, dier of plant. We leven allemaal, één en gelijk, en toch lopen we rond alsof het hier allemaal zo vreemd is - we begrijpen er allemaal geen snars van en we zijn constant op zoek naar iemand of iets die ons zal uitleggen hoe of wat deze wereld nu eigenlijk is, en wie, wat en hoe wij zelf nu eigenlijk zijn. Filosofen zijn op zoek naar basisvragen zoals 'wie ben ik?' en 'waarom ben ik?' en 'waar ben ik?' - en de rest aanvaard zomaar dat we het antwoord niet weten en aldus liever onwetend zijn en blijven.

In het geval van Sanne S. bestuderen de 'doktors' haar alsof ze een vreemd object is, iets dat vreemd is aan onszelf, iets dat we eigenlijk niet kennen - dat is het start punt van waaruit ze op onderzoek uitgaan, namelijk het start punt van afscheiding, van 'dit is mij onbekend', wat uiteindelijk uiteraard resulteerd in onklare, onstabiele en onzekere 'antwoorden' die in feite maar gissend zijn aangezien iets dat 'onbekend' is altijd onbekend zal blijven', iets dat 'daar ergens buiten mezelf' is zal altijd 'daar' blijven en zullen we dus nooit werkelijk 'bevatten'.

Dus de vraag is 'is Sanne S. een 'vreemd object'?' - of is ze een levend wezen net als jij en ik en al wat hier op aarde en in het universum bestaat?

We hebben haar beoordeeld op de daden die ze 'begaan heeft', net zoals we elk levend wezen beoordelen op hoe ze eruit zien en hoe ze zich 'gedragen. We plakken er woordjes op van 'goed' en 'slecht', 'juist' en 'fout', waarin we eigenlijk steeds maar weer de eigenlijke 'wezenlijkheid' van die 'persoon'/'levensvorm' van onszelf afscheiden alsof het een 'vreemd object' is 'ergens buiten mezelf', dat dus 'niet mezelf is' en dat ik dus ook nooit werkelijk zal kunnen 'bevatten' - waarna we dan wetenschap gaan creëeren en verlangen om aan ons uit te leggen wat/hoe/waarom/wie iets of iemand is omdat we het zelf allang niet meer zien omdat we zo verloren zijn in onze beoordelingen/woordjes en definities over wat we zien als de afscheiding/afstand die we creeren.

Wat is 'wezenlijkheid'? 'Wezenlijkheid' is niet één of ander esotherisch, spiritueel begrip van 'energetische resonantie' of 'hogere staat van zijn', neen, 'wezenlijkheid' is datgene waarin we allemaal één en gelijk zijn, namelijk het feit dat we bestaan en daarin zijn we allemaal 'hetzelfde', één en gelijk. En de reden dat we die 'wezenlijkheid' in een ander niet meer herkennen, als één en gelijk met de 'wezenlijkheid' in/als/van onszelf, komt net door alles wat we erbovenop gecreëerd hebben van ideen, woorden, concepten, definities, goed en slecht, juist en fout.

Wezenlijkheid kan enkel gezien en gerealiseerd worden als en wanneer we onszelf in de schoenen van een ander verplaatsen, en beseffen dat 'als ik die persoon zijn/haar leven had geleefd, dan had ik net dezelfde persoonlijkheid opgebouwd en net dezelfde beslissingen genomen' omdat we in essentie allemaal een 'bewustzijnssysteem' hebben/zijn, namelijk een automatisch systeem van voorgeprogrammeerde reacties zoals angst, woede en verdriet en afhankelijk van de verschillende gebeurtenissen in een persoon zijn/haar leven bouwen we een persoonlijkheid op van reactieve manieren van omgaan met situaties die zich voordoen in ons 'leven'.

Met andere woorden, als wij en die dokters en de advocaten en de rechter onszelf in de schoenen zouden verplaatsen van Sanne S., en haar leven zouden doorlopen, dan zouden we beseffen/zien, dat Sanne S. geen 'vreemd object' is of geen 'vreemde, asociale, autistische persoon' is, en dat hetgene dat haar daden bepaald heeft is de persoonlijkheidsstructuur van reactieve emotionele ervaringen die zij heeft opgebouwd in zichzelf gebaseerd op herinneringen als haar zogezegde 'identiteit' die in wezen eigenlijk net hetzelfde is als de identiteit van elk van ons - het verschil zit'm in de verschillende factoren die haar persoonlijkheid doorheen haar leven 'gekleurd' hebben, zoals DNA, aanleg, traumatische gebeurtenissen, uiterlijk en uiteraard de beoordelngen die bestaan in deze 'samenleving' en die bepalend zijn voor onze 'plaats' in deze samenleving van het 'overleven van de sterksten' en aldus bepalend zijn voor het 'zelf-beeld' dat we creëeren voor onszelf.

Zolang we onszelf als de 'wezenlijkheid' als wie we werkelijk zijn niet leren kennen, zullen we ook nooit een ander werkelijk zien als wie zij zijn - want we zullen enkel onze beoordelingen zien, als gekopieerde, geleerde kennis en informatie die afkomstig is en gebaseerd is op het geloof dat we die persoonlijkheid/identiteit als een structuur die zichzelf automatisch heeft opgebouwd via reactieve emoties doorheen onze 'opgroeiing' werkelijk zijn, in de plaats van het te zien als het systeem dat het eigenlijk is en in de plaats van te beseffen dat we eigenlijk allemaal één en gelijk zijn en dat persoonlijkheid/identiteit niet is wie wij echt zijn - het is alleen maar een 'afscheidings-middel' dat gebouwd is op stompzinnnigheid.


Want wie durft kijken naar zichzelf en de wereld, zal merken dat mensenwezens niets dan stompzinnig zijn, in hun manier van omgaan met zichzelf, elkaar, dieren, kinderen en de natuur.

Dus als we werkelijk willen weten/zien wie Sanne S. is en waarom ze deed wat ze deed - en hetzelfde geld voor alle zogezegde 'moordenaars', 'verkrachters', 'pedofielen', etc. in onze samenleving - moeten we eerst en vooral in en naar onszelf kijjken in zelf-eerlijkheid en stoppen met het vasthouden aan het geloof dat onze 'persoonlijkheid' echt is wie wij zijn, want wie zelf-eerlijk is zal zien dat dat geloof gebouwd is op gebakken lucht en dat persoonlijkheid/identiteit/individualiteit niets is dan een hete lucht ballon waar we graag in geloven maar die op zich een grote illusie is.

Het wordt tijd dat we eindelijk de illusie van onszelf en deze absurde menselijke wereld stoppen, want het lijden wordt te groot, de stompzinnigheid brengt te veel onnodig lijden voor te veel wezens met zich mee - en het moet stoppen!


Bezoek www.desteni.org en stop de idiotie!

Matti Freeman geeft een heldere kijk op het vraagstuk 'Wat is een Sociopaat?' in dit interview 'Wat is een Sociopaat?' - met bedenkingen die we nooit hebben overwogen en die shockerend kunnen zijn voor zij die nog nooit de tijd hebben genomen om vanuit gezond verstand naar zichzelf en de werkelijkheid te kijken.

En neem een kijkje op www.equalmoney.org als de oplossing voor het veranderen van onze samenleving van één van 'overleving van de sterksten' waarin we gedwongen worden om onszelf van een ander af te scheiding en onszelf te zien als 'overlevings-machines', een 'persoonlijkheid' als een geheel van 'overlevings-mechanismen' - naar één waarin we onszelf als 'wezenlijkheid' kunnen uitdrukken, in en als het besef van onszelf als één en gelijk met alle levensvormen die HIER bestaan.