Het verlangen naar seks/relaties is iets dat ik verborgen heb gehouden in mezelf, totdat zelfs ik geloofde van mezelf dat ik niet verlang naar seks en dat ik geen relatie wil - terwijl de waarheid was dat dat net het enige was dat ik wilde.
gebaseerd op het geloof dat ik 'net als alle andere mensen', dus 'normaal' moet zijn, als wat ik van mijn vader geleerd had - keek ik naar 'andere mensen'/mijn omgeving en ik merkte dat het lijkt alsof niemand die verlangens naar seks ervoer, mensen doen vanalles dat op het eerste zicht niets met seks en relaties te maken heeft. En automatisch geloofde ik dat er iets mis was met mij omdat wat ik ervaar/voel vanbinnen komt niet overeen met wie ik 'zou moeten zijn' als 'andere mensen' als wat ik zie vanbuiten. Ik heb altijd het gevoel gehad dat ik niets begrijp van deze wereld van mensen, omdat al wat ik echt wilde en waar ik in geinteresseerd was, was seks en een relatie hebben met een jongen/man, maar ik zag dat niet om mij heen in andere mensen.
Ik heb nooit echt duidelijke interesses/hobby's gehad, heb nooit een uitgesproken mening gehad of uitgesproken verlangens - omdat mijn ware verlangens niet uitgesproken mochten worden, althans zo leek het omdat niemand in deze wereld erover lijkt te spreken - over seks.
Dus ik heb gedaan alsof ik niet verlangde naar seks, alsof ik wel interesses heb, alsof ik heel veel meningen en gedachten en ideeen heb - ik heb gedaan alsof ik een 'rijk innerlijk leven' heb als wat ik geloofde dat ik moest hebben om 'goed' te zijn als mens in deze menselijke wereld - en om te verbergen dat eigenlijk al wat echt bestaat in mezelf en al wat ik echt ervaar, is het verlangen naar seks.
Dus onbewust ben ik nog steeds op zoek naar seks - ik besef het gewoon al lang niet meer, want ik ben de leugen gaan geloven die ik heb gecreëerd van mezelf, de leugen van 'persoonlijkheid' en 'identiteit' als een zogezegd 'rijk innerlijk leven', als wat schijnbaar niets met seks te maken heeft. Onbewust kijk ik naar de wereld vanuit het verlangen/de zoektocht naar seks, mijn ogen scannen automatisch elk mens die ik zie/tegenkom en beoordelen die persoon dan in eerste instantie automatisch in termen van 'Zou dit een goede seksuele partner zijn voor mij?' en 'hoe kan die persoon mij helpen in het zoeken/vinden van een seksuele partner?', en naargelang het antwoord op die vragen, voel ik mij al dan niet aangetrokken/geinteresseerd in die persoon - en dan in tweede instantie ga ik een bewust oordeel vellen, waarin ik dan lieg tegen mezelf dat ik niet alleen met seks bezig ben, maar dat ik een 'goed' meisje/mens ben, door bijvoorbeeld te doen alsof ik wel geÏnteresseerd ben als ik dat eigenlijk niet ben, omdat het zo 'hoort', door te doen alsof ik 'begripvol', 'open', 'vriendelijk', 'beleefd', enzovoort, ben.
En zo heb ik mijn leven ingericht/geleid alsof ik niet verlang naar seks en een relatie - ik heb zelfs nog verkondigd dat ik het klooster zou ingaan en dat ik nooit zou trouwen en dat ik aseksueel ben, omdat ik koste wat kost de seksuele verlangens/interesses in mezelf verborgen wilde houden, vanuit het geloof dat ze 'slecht' en 'deviant' zijn - het was ook moeilijk om in mijn woorden de seksuele verlangens niet te laten doorsijpelen, want ik was mij enorm bewust van alle mogelijke seksuele verwijzingen die zouden kunnen bestaan in het gebruik van bepaalde woorden, dus probeerde ik dat bewust te vermijden zodat mensen zeker niet zouden denken dat ik aan seks aan het denken ben of dat ik seks/een relatie verlang waardoor praten op zich vrij moeilijk werd voor mij, en het uitspreken van woorden die direct te maken hebben met seks zonder mij beschaamd te voelen en een rood gezicht te krijgen, was al vrijgenoeg onmogelijk voor mij.
Mijn hele persoonlijkheid/identiteit bestond dus uit het proberen mijn seksuele verlangens verborgen te houden, om 'langs de buitenkant' een 'goed meisje' te zijn voor mijn omgeving - zodat iedereen mij zal aanvaarden en goedkeuren en respect zal hebben voor mij als een 'goed' mens in deze menselijke samenleving, naar het voorbeeld van mijn ouders, terwijl ik ondertussen via subtiel gedrag jongens/mannen probeerde te manipuleren om toch nog te krijgen wat ik wil, namelijk seks/een relatie. Maar vaak als het er dan op aankwam dat een man/jongen interesse toonde in mij, duwde ik hem weg want 'ik ben een 'goed' meisje, dus ik verlang niet naar een relatie/seks' - en meisjes manipuleerde ik om hen als mijn 'vriendinnen' te hebben, die mij kunnen helpen/ondersteunen in mijn onbewuste zoektocht naar een partner/seks.
op een bepaald moment in mijn leven, zo rond 11 jaar, kwam ik in contact met 'seksualiteit', namelijk de gewaarwording dat er iets 'meer' is in het leven, een verborgen realiteit - en dan uiteraard wilde ik die 'verborgen realiteit' ontdekken want ik voelde mij geintrigeerd, omdat het net verborgen en 'verboden' was. Dus deed ik bepaalde dingen in het 'ontdekken van mijn seksualiteit', waar ik mij daarna over schaamde, omdat ik dus geloofde dat ik 'slechte' dingen had gedaan omwille van de 'verboden'/'verborgen' aard die seksualiteit gekregen heeft in de menselijke samenleving.
zonder te beseffen dat seksualiteit het meest natuurlijke is dat er bestaat en dat ik het niet ben die 'fout' is, het is de menselijke samenleving die in feite op z'n kop staat - waar ik mij dan door heb laten beinvloeden en waardoor ik mij schaamde om iets dat in feite natuurlijk is en dat in de eerste plaats niet 'verboden' is en zeker niet verborgen moet blijven.
In die schaamte heb ik dan mijn hele leven bestaan - alsof ik niet mag bestaan omdat ik ooit in mijn leven iets 'stout'/'slecht' gedaan had, en daarom moet ik de rest van mijn bestaan boeten door te werken en mijn leven op/af te geven aan het systeem in deze wereld - werken tot ik erbij neerval in een systeem van misbruik als de mensheid die het niet eens waard is om te bestaan. Werken en mij uitsloven om andere mensen in mijn omgeving te behagen/bevredigen, zodat zij zich tevreden zouden voelen over mij, zodat ik mij tenminste goed genoeg kan voelen, zodat ik het gevoel kan hebben dat ik mag bestaan, omdat andere mensen het ok vinden - terwijl ik mij vanbinnen nog steeds beoordeel/veroordeel als 'onwaardig' en 'slecht'.
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd angst te hebben van seks en seksualteit door te geloven dat seks als openheid en intimiteit en zelf eerlijkheid en puurheid iets 'slecht' is
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd angst te hebben van intimiteit door te geloven dat ik als het fysieke lichaam slecht ben en dat ik dus niet intiem kan/mag zijn met mezelf
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te verwerpen als het fysieke lichaam als de werkelijkheid/waarheid/natuurlijke expressie van mezelf - door het lichaam als seksualiteit te beoordelen/veroordelen als 'slecht' en 'vies', als beoordelingen die ik heb gekopieerd van mijn omgeving als familie, school en religie
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mij te laten indoctrineren door deze menselijke werkelijkheid van het onderscheid maken tussen 'goed' en slecht' waarin er niet gekeken wordt naar de wereld als wat ze werkelijk is, maar enkel naar wat ze lijkt te zijn gezien door beoordelingen die doorgegeven zijn van generatie op generatie - waarin seks en seksualiteit beoordeeld en gezien wordt als iets 'verborgen' en 'verboden' en 'fout'
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te laten indoctrineren en beinvloeden door de verborgen, subtiele religieuze invloeden in de samenleving als mijn familie en school - als het veroordelen en verwerpen van seks en seksualiteit - die aanwezig zijn in ook mijn ouders ook al zijn ze zogezegd 'niet gelovig'
ik vergeef mezelf dat ik religie als beoordelingen, veroordelingen en verwerping van seks en seksualiteit heb toegestaan te bestaan in de werkelijkheid als het menselijk systeem dat zijn eigen natuur niet wil aanvaarden omdat het 'meer'/'speciaal' wil zijn - waardoor het zichzelf heeft verloren in leugens en valse werkelijkheden van gedachten, gevoelens en emoties, als compleet afgescheiden van de eigenlijke echte werkelijkheid als de natuur
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd de energetische ervaring van schaamte te associeren met seks en seksualiteit en alles wat daarmee te maken heeft, zoals woorden en beelden
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mij beschaamd te voelen over mijn geslachtsorganen en over het feit dat ik geslachtsorganen heb - als een gekopieerde reactie gebaseerd op gekopieerde beoordelingen/veroordelingen van de menselijke wereld als het geloof dat seks en seksualiteit en al wat ermee te maken heeft 'slecht'/'verboden' is
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd de energetische reactie van schaamte te associeren/verbinden met woorden die te maken hebben met seks - omdat ik mezelf heb toegestaan te geloven dat seks verborgen moet blijven omdat het blijkbaar 'slecht' en 'vies' is, als een houding/mentaliteit die ik heb gekopieerd van mijn omgeving als familie - in de plaats van te beseffen dat als seks en seksualiteit werkelijk verborgen/verboden moet blijven, zou het niet bestaan in de eerste plaats
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mee te spelen in het spel van mensen als het doen alsof seks en seksualiteit niet bestaat en alsof wij 'superieure wezens' zijn omdat we schijnbaar 'boven seks staan' terwijl er achter gesloten deuren en in de geheime kamers van de menselijke geest een geperverteerde seksuele realiteit ontstaan is als verborgen/geheime verlangens, die dan vaak resulteren in misbruik omwille van al de verborgen seksuele verlangens die bestaan in mensen die macht hebben over het menselijk wezen, omdat de mens niet één en gelijk staat met en als seksualiteit als pure, zelf eerlijke zelf expressie - waardoor het dan een demon wordt in de mens
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mijn geslachtsorganen te beoordelen, veroordelen en verwerpen - vanuit het geloof dat ik heb toegestaan te bestaan in mezelf dat alles wat te maken heeft met seks en seksualiteit verwerpelijk en 'des duivels' is, als een geloof dat ik mezelf heb toegestaan te kopieren van religie als het christendom als priesters
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mij te laten programmeren als het geloof dat priesters 'mensen van God' zijn en daarom beter zijn dan ikzelf
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te laten programmeren als angst van religie als priesters en kerken en gebed - en als het geloof dat priesters superieur zijn aan mezelf - omwille van de rigide structuur van godsdienst als 'de Kerk' hetgeen in wezen 'de onderdrukking van alle zelf expressie' representeert
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mij te laten programmeren door het verleden als de geschiedenis dat doorgegeven werd in en als mijn genen en als informatie in deze wereld van mensen - waarin mensen geloofden dat de kerk het woord van God verspreidde en dat God seks en seksualiteit als de natuur verwerpt - zonder ooit te beseffen dat dit geen steek houdt omdat God niet iets zou ontwerpen/creeren om het daarna te verwerpen en verbieden
en dus ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd te geloven dat ik verwerpelijk ben omdat ik geslachtsorganen heb - als 'iets' dat mij er elke dag aan herinnert dat ik een 'inferieur wezen' ben omdat ik mezelf heb toegestaan mij te laten programmeren als het geloof dat seks en seksualiteit inferieur is door religie
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan in het geheim te verlangen naar seks en te fantaseren over seks in en als gedachten als beelden in mijn hoofd, als de verborgen realiteit waar niemand mij lijkt te kunnen zien - waarin ik mij bezig houd met al de dingen die ik 'langs de buitenkant, waar mensen mij kunnen zien' niet mee mag bezighouden omdat ze zogezegd 'slecht' zijn, waardoor/waarin ik een zelf oneerlijk wezen geworden ben dat zichzelf niet uitdrukt als wie ze werkelijk is door een verborgen/geheime realiteit in mezelf te houden
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd te geloven dat 'God' seksualiteit verwerpelijk vind - omwille van religie - zonder ooit te beseffen/realiseren dat God seksualiteit en seks als het Fysieke lichaam gecreerd heeft en dat 'seksualiteit is verwerpelijk' maar een menselijk verzinsel/geloof is dat gecreerd geweest is door bepaalde mensen die op de één of andere manier andere mensen wilden onderdrukken door dus de boodschap te verspreiden dat mensen niet gewoon zichzelf als natuurlijke expressie als seksualiteit mogen zijn omdat dat zogezegd 'niet goed' is
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf als seksuele expressie te onderdrukken vanuit het geloof dat seksualiteit slecht en verwerpelijk is en dan te gaan geloven dat ik beter/superieur ben dan de natuur en de dieren omdat zij zichzelf openlijk uitdrukken in en als seksualiteit - door te geloven dat ik nu 'goed' en 'speciaal' in de ogen van God ben omdat ik seksualiteit heb onderdrukt - in de plaats van te beseffen dat 'God' als 'de creator van al wat bestaat' dat helemaal niet van mij zou willen/verwachten omdat God seksualiteit heeft gecreerd als vrije expressie als de natuurlijke, pure uitdrukking van het leven zelf, het is de mens die allemaal geloofssystemen gecreerd heeft in verband met seks en seksualiteit
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mij te laten programmeren door godsdienst die seks beoordeelt als iets 'slecht', gebaseerd op het verhaal in de bijbel waarin Adam en Eva uit beschaamdheid kleding aantrokken
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd te geloven in het verhaal in de bijbel waarin God Adam en Eva uit het paradijs verwierp omdat ze van de appel van kennis hadden gegeten, en waarin adam en eva dan tot in de eeuwigheid moesten boeten voor de 'fout' die ze hadden begaan - door te geloven dat ik zelf ook tot in de eeuwigheid moet boeten voor het feit dat ik mezelf heb toegestaan een mens te worden en dat ik mezelf heb toegestaan te participeren in het ego van de geest als 'de appel van kennis' - zonder te beseffen/in te zien dat dit geen oplossing is, omdat ik niet alleen mezelf straf, maar elk wezen op aarde - dus, ik vergeef mezelf en ik stop de waanzin
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd te geloven dat ik als mens superieur ben aan dieren en de natuur omdat ik seksualiteit in mezelf heb onderdrukt en verborgen, door bijvoorbeeld kleding aan te trekken, mij te 'gedragen' en na te denken gebaseerd op het geloof dat ik daarom een beter/superieur/speciaal wezen ben in de ogen van God - in de plaats van te beseffen dat als God seksualiteit werkelijk 'inferieur' en 'verwerpelijk' vind, hij het niet had gecreerd in de eerste plaats
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te identificeren met de energetische ervaring van schaamte - die gebaseerd is op het geloof dat mijn natuurlijke expressie als seksualiteit als simpliciteit als wie ik werkelijk ben, inferieur, slecht en vies is, als een geloof dat ik mezelf heb toegestaan te kopieren van mijn omgeving als 'de mensheid' als familie en religie
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mij te laten programmeren door de reacties van volwassenen op seksualiteit - zoals de nonnen op mijn school die een boek wegnamen omdat er beelden in stonden van naakte mensen, waardoor ik geloofde dat die beelden in dat boek 'slecht' waren omdat de nonnen dat zo vonden - en zoals mijn ouders die de deur sloten of geheimzinnig en geniepig en lacherig deden over seks en seksualiteit alsof het iets is dat ik niet mag weten omdat ik daar 'nog niet oud genoeg voor ben' - en mijn vader die mij beoordeelde/veroordeelde omdat ik iets had gedaan dat met seks te maken had, zoals erotische films kijken, zonder er openlijk over te praten
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd te geloven dat ik naar de hel zal gaan als ik mezelf in en als seksualiteit uitdruk, en als ik mezelf openlijk uitdruk als seksualiteit - als een geloof dat ik mezelf heb toegestaan te kopieren van mijn ouders en alle generaties die hen zijn voorgegaan
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd rigide te zijn - in en als het geloof dat seksualiteit slecht en vies is, als een geloof dat ik heb gekopieerd van mijn ouders
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te definieren als rigiditeit als een 'persoonlijkheidskenmerk', waarin ik angst heb om mezelf openlijk uit te drukken één en gelijk als seksualiteit omdat ik mezelf heb toegestaan mezelf te laten programmeren als het geloof dat seksualiteit slecht en vies en inferieur is - en dat denken (als het opgesloten zijn in en als gedachten) superieur is
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mij te laten programmeren door mijn omgeving als mensen/volwassenen als het geloof dat denken (als slim/intelligent/gevat/inzichtvol/kundig/wijs/... zijn) superieur is aan seks en seksualiteit als simpliciteit en eenvoud als natuurlijke expressie, en daarom altijd te hebben nagedacht in en als de onderdrukking van seksuele expressie als het fysieke lichaam, uit angst om verworpen en beoordeeld te worden door mijn omgeving
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd van seks een verborgen werkelijkheid te maken in mezelf als iets waar ik eigenlijk naar verlang omdat seksualiteit is wie ik eigenlijk ben - dus in feite verlang ik naar mezelf - waarin ik participeer in het geheim, zoals in het geheim naar het lichaam van vrouwen/mannen kijken, hetgeen een speciale opwinding in mezelf genereert - waardoor ik uiteindelijk geobsedeerd ben door seks als het verlangen naar seks - in de plaats van mezelf compleet te accepteren als wie ik werkelijk ben één en gelijk HIER als de natuurlijke onvoorwaardelijke expressie van mezelf als seksualiteit als openheid, intimiteit, acceptatie, puurheid en zelf eerlijkheid - in en als het besef dat het onacceptabel is om iets verborgen te houden in mezelf, want dan ben ik een leugenaar en dus niet te betrouwen
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mij te laten beinvloeden en programmeren door de menselijke samenleving als de expressie van mensen in mijn omgeving in verband met seks, als geheimzinnigheid, ongemakkelijkheid, spanning, schaamte, blozen, nervositeit, enzovoort - hetgeen ik gekopieerd heb in mezelf alsof het is 'wie ik ben'
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan te participeren in seks en seksualiteit als een verlangen in mezelf - als gekopieerd van mijn omgeving - waarin/waardoor ik misbruik toesta te bestaan in de werkelijkheid als mezelf omdat ik, in het verlangen naar seks/relaties, ga manipuleren en bedriegen om te krijgen waar ik naar verlang - in de plaats van te staan in en als eeheid en gelijkheid HIER, stabiel, zelf eerlijk, open en puur als wie ik werkelijk ben als een wezen dat te vertrouwen is met het leven
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te laten programmeren als zelf verwerping, waardoor ik dan op zoek ga naar acceptatie van mijn omgeving als andere mensen en angst heb om mezelf uit te drukken uit angst om afgewezen te worden- zonder te beseffen dat de enige reden waarom ik angst heb om afgewezen te worden door mijn omgeving is omdat ik afwijzing heb toegestaan te bestaan in mezelf door mezelf af te wijzen/te verwerpen
ik vergeef mezelf dat ik seksualiteit heb toegestaan te bestaan in de realiteit als een schijnbaar afgescheiden expressie als een 'verborgen realiteit' - door niet te staan als mezelf compleet helemaal HIER
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd geen verantwoordelijkheid te nemen voor de menselijke realiteit als het onderdrukken van seksualiteit door erin te participeren, en door mij het slachtoffer te voelen van de menselijke realiteit
tot hier en niet verder! - ik ben één en gelijk met en als seksualiteit als vrijheid, openheid, puurheid, zelf eerlijkheid en intimiteit
ik ben niet een geprogrammeerd systeem als een kopie van andere mensen als familie en samenleving - ik ben de onvoorwaardelijke expressie als de natuurlijke expressie van het leven zelf - als 'God's creatie' in en als eenheid en gelijkheid
ik sta seks en seksualiteit niet toe te bestaan als een verborgen realiteit in mezelf als verlangens als zelf oneerlijkheid als misbruik - ik sta misbruik niet toe te bestaan in mezelf
ik sta seksualiteit niet toe te bestaan als een geperverteerde realiteit als woorden en beelden in en als gedachten in en als afscheiding van mezelf - ik ben zelf expressie en aanvaard mezelf als zelf expressie als seksualiteit
ik ben niet de slaaf van een God die zogezegd verwacht van mij dat ik besta in en als zelf beschuldiging en schaamte en zelf onderdrukking - ik realiseer mezelf als god als de creator en ik neem verantwoordelijkheid voor de ervaring van mezelf in en als de werkelijkheid - en ik besef dat al wat bestaat HIER is als de natuurlijke expressie van het leven zelf, waarin niets minder of meer is dan iets anders
ik besef dat gedachten en denken niet meer of minder is dan de natuurlijke expressie van seksualiteit - ik besef dat 'natuurlijkheid' niet bestaat want in principe is alles natuurlijk omdat alles bestaat - alles is HIER - 'natuurlijkheid' en 'natuur' is de leugen die de mens heeft gecreerd als woorden die dienen om schijnbare afscheiding te creeren in de werkelijkheid als de geest
ik sta op als het leven in mezelf als eenheid en gelijkheid - als al wat bestaat als het leven in en als mezelf
No comments:
Post a Comment